Niektóre cechy autyzmu 
Autyzm jest zaburzeniem o charakterze neurologicznym, dotyczącym mózgu i mającym najczęściej podłoże genetyczne oraz wiele czynników środowiskowych. Pierwsze objawy ujawniają się do 3 roku życia.
Obszary zaburzeń w autyzmie:
-
kontakty społeczne,
-
komunikacja,
-
zachowania.
Najczęściej występujące cechy w autyzmie:
-
nie reaguje na swoje imię,
-
unikanie kontaktu wzrokowego
-
brak reakcji na komunikaty rodziców
-
nie wskazuje na przedmioty
-
nie ma potrzeby przytulania, ani podnoszenia
-
nie reaguje na zaczepki dorosłego (dzieci prawidłowo się rozwijające uwielbiają takie zabawy),
-
bardziej interesuje się kontaktem z przedmiotami niż ludźmi,
-
nie uczestniczy w zabawie z rówieśnikami,
-
nie podąża za wzrokiem,
-
lubi samotność,
-
bardzo rzadko się uśmiecha,
-
ma mimikę twarzy, która nie wyraża wielu emocji,
-
bywa nadpobudliwe i impulsywne,
-
często wpada w agresję bez wyraźnego powodu,
-
prawie wcale nie mówi, a jeśli już to używa słów nie mających znaczenia,
-
wprowadza przedmioty w jednostajny ruch obrotowy,
-
zabawa niezgodna z funkcją zabawek, np. zamiast jeżdżenia autkiem, układanie pojazdów w szeregi, stukanie zabawką, przesuwanie przed oczami,
-
kiwa, obraca się w jednym miejscu bez przerwy,
-
ma utrudnione kontakty z innymi ludźmi,
-
jeśli rozmawia – to na jeden temat,
-
jest nadwrażliwe na dźwięki i dotyk,
-
nie biega w podskokach,
-
nie ma spontanicznych odruchów,
-
uporczywe powtarzanie pewnych ruchów (stereotypia), np. wykręcanie sobie rąk, trzepotanie palcami.
-
uwielbia rutynę, bardzo denerwuje się, kiedy ktoś/coś zakłóca ich plan dnia,
-
brak inicjowania zabawy z opiekunem,
-
brak naśladownictwa czy wręcz zabaw naśladujących czynności dorosłego,
-
brak zabawy symbolicznej (pojawia się ok 15 miesiąca życia), brak zabawy „na niby”,
Tymczasem w autyzmie moment postawienia diagnozy jest bardzo ważny. Jeżeli będziemy w stanie zająć się dzieckiem przed 2. rokiem życia, to są duże szanse, że uda się nadrobić opóźnienia rozwojowe i za kilka lat nie trzeba mu będzie pomagać.
Warto podkreślić, że wczesna diagnoza to szybsze wcielenie w życie terapii, która ma za zadanie pomóc dziecku, aby po prostu lepiej i łatwiej mu się żyło!